Początki i rozwój kominiarstwa
Kominiarstwo to zawód o długiej i bogatej historii, sięgającej średniowiecza. Pierwsze zapisy dotyczące kominiarzy pochodzą z XII wieku, kiedy to zaczęto budować pierwsze kominy w celu odprowadzania dymu. W XVI wieku profesja ta stała się niezbędna ze względu na rosnącą popularność pieców kaflowych. W XIX wieku, wraz z rozwojem przemysłu, specjaliści ci stali się nieodłącznym elementem krajobrazu miast. Dziś, mimo zmian technologicznych, ten zawód nadal jest kluczowy dla bezpieczeństwa i higieny życia codziennego.
Florian” Spółdzielnia Pracy Usług Kominiarskich we Wrocławiu rozpoczęła swą działalność 1 maja 1951 roku.
“Powstały w 1950 roku Komitet Inicjatywny składający się z przedstawicieli Wojewódzkiego Cechu Kominiarzy we Wrocławiu i ówczesnej Sekcji Kominiarzy działających przy Związku Zawodowym Pracowników Gospodarki Komunalnej zwołał I Walne Zebranie Założycielskie Spółdzielni.
20 września 1950 roku odbyło się zebranie, na którym przyjęto statut ustanawiający nazwę spółdzielni “Wrocławska Spółdzielnia Pracy Kominiarskiej FLORIAN” z siedzibą we Wrocławiu.
Spółdzielnia rozpoczęła działalność dnia 1 maja 1951 r. Pierwsze lata funkcjonowania były bardzo trudne przede wszystkim ze względu na brak stabilizacji politycznej i gospodarczej kraju. Dopiero po “odwilży politycznej” w 1956 roku nadszedł czas stabilizacji i rozwoju spółdzielni.
Nadeszły lata (1957-1974) działania w spokojniejszej atmosferze, zachęcającej do pełnej mobilizacji wszelkich sił i środków. Przełom polityczny przywrócił wiarę i nadzieję w lepszą, spokojniejszą i w miarę stabilną przyszłość.
Przychylając się do woli całej załogi – Zarząd Spółdzielni opracował w 1957 roku projekt sztandaru Spółdzielni.
Sztandar ten, uwzględniając między innymi aktualna wówczas nazwę Spółdzielni, herb miasta Wrocławia oraz wizerunek patrona kominiarzy Świętego Floriana, został poświęcony w dniu 3 maja 1957 r. w kościele św. Michała we Wrocławiu.
W 1964 r. po szczegółowych przygotowaniach, odbytych naradach, przy sprzyjającym klimacie politycznym spełniły się pragnienia całej braci regionu Dolnośląskiego. Powstała jedna specjalistyczna spółdzielnia kominiarska obejmująca swym działaniem teren całego ówczesnego województwa Dolnośląskiego.
Z dniem 1 kwietnia 1964 roku wszystkie działające na terenie Dolnego Śląska spółdzielnie połączyły się tworząc “Wojewódzkie Zrzeszenie Kominiarzy”. Pod koniec 1974 roku Spółdzielnia zatrudniała już 660 osób, w tym około 500 kominiarzy.
Reforma administracji państwowej w 1975 roku spowodowała kolejne zmiany w funkcjonowaniu Spółdzielni. Przede wszystkim z mocy wprowadzonych przepisów Spółdzielnia utraciła osobowość prawna. Podział administracyjny na nowe 49 województw spowodował konieczność rozbicia spółdzielni terytorialnie na 4 pododdziały (Wrocław, Wałbrzych, Legnica i Jelenia Góra). Aby uniknąć takiego niekorzystnego podziału, powstała inicjatywa by połączyć wszystkie Spółdzielnie kominiarzy w kraju.
W wyniku prężnego działania byłego Krajowego Porozumienia Patronackiego, przy współudziale oddanych działaczy rzemiosła kominiarskiego, osiągnięto poprzez negocjacje z władzami szczebla centralnego, jedyny możliwy i korzystny w tym okresie kompromis – powołanie jednego w kraju spółdzielczego przedsiębiorstwa kominiarskiego na bazie wiodącej spółdzielni kominiarskiej we Wrocławiu.
Powstała “Krajowa Spółdzielnia Pracy Usług Kominiarskich” z 21 oddziałami, których zasięg działania pokrywał się z działającymi poprzednio spółdzielniami. Oddziały działały na zasadach wewnętrznego rozrachunku z utratą osobowości prawnej.
Ten model organizacyjny spółdzielczości kominiarskiej z góry uznany jako przejściowy – przetrwał do 1989 roku, w którym to w oparciu o uchwalone nowe Prawo Spółdzielcze nastąpił podział Krajowej Spółdzielni. Powstały ponownie samodzielne spółdzielnie z osobowością prawną, przy czym ich teren działania i potencjał gospodarczy został poważnie uszczuplony na rzecz rzemiosła indywidualnego.
Zapoczątkowane w roku 1989 zmiany ustrojowe w Polsce spowodowały przeobrażenie od podstaw całego życia gospodarczego, politycznego i społecznego. Gospodarka rynkowa zastąpiła poprzedni system gospodarki sterowanej centralnie. Rozpoczął się proces prywatyzacji przedsiębiorstw oraz likwidacji struktur pośrednich i zbędnych jednostek nadrzędnych tzw. “czapek”. Powyższe miało spowodować gruntowne przeobrażenie całego ruchu spółdzielczego oraz wprowadzenia zasadniczych zmian do Prawa Spółdzielczego.
Likwidacji uległy niektóre Związki Spółdzielcze, tak pośrednie jak i centralne. Duże spółdzielcze podmioty gospodarcze, w których występowały pośrednie ogniwa zarządzające, nie miały już racji bytu. Do takich podmiotów zaliczała się między innymi Krajowa Spółdzielnia Pracy Usług Kominiarskich, co uzasadniało jej podział i reaktywowanie byłych samodzielnych spółdzielni kominiarskich w Polsce.
Nadzwyczajne Walne Zebranie przedstawicieli członków Krajowej Spółdzielni Pracy Usług Kominiarskich decydujące o podziale spółdzielni i jej majątku nastąpiło w lutym 1990 r.
Powstały wówczas:
- mała spółdzielnia w Oławie,
- średnia spółdzielnia we Wrocławiu (dla woj. jeleniogórskiego i 60% wałbrzyskiego),
- i największa na Dolnym Śląsku i jak się później okazało w kraju Spółdzielnia Pracy Usług Kominiarskich “FLORIAN” z siedzibą we Wrocławiu (działającą na terenach woj. wrocławskie, legnickie i 40% wałbrzyskiego oraz jeden powiat woj. jeleniogórskiego).
Równolegle z podziałem i powołaniem Spółdzielni powstały indywidualne Zakłady Kominiarskie organizowane przez byłych członków Spółdzielni.
W niewiele zmienionej formie większość z powstałych wówczas podmiotów gospodarczych funkcjonuje do dnia dzisiejszego.
“FLORIAN” Spółdzielnia Pracy Usług Kominiarskich we Wrocławiu w swojej 60-letniej historii poddawana była zmiennym kolejom losu oraz zmieniającym się uwarunkowaniom gospodarczym i politycznym. Mimo wielu przeciwności do dnia dzisiejszego działa z powodzeniem świadcząc usługi kominiarskie dla społeczności Dolnego Śląska i zapewniając 150 miejsc pracy swoim członkom.
Elastyczność i dostosowanie funkcjonowania do codziennych realiów było i nadal jest możliwe głównie dzięki zaangażowaniu, oddaniu i rozwadze ludzi pracujących w spółdzielni, oraz kierujących nią przez szereg kolejnych lat istnienia.
Wszyscy członkowie i pracownicy “Floriana” jesteśmy przekonani, że dalszy nasz wspólny wysiłek przez kolejne lata, będzie przynosił pożytek wszystkim, dla których świadczymy usługi jak i nam.